Istnieje wiele sposobów definiowania Kontakt Improwizacji jako formy tańca. Oto dwa, które znajdziemy na Contactquarterly.com:

Improwizacja kontaktowa to rozwijający się system ruchu zainicjowany w 1972 roku przez amerykańskiego choreografa Steve'a Paxtona. Improwizowana forma tańca opiera się na komunikacji pomiędzy dwoma poruszającymi się ciałami znajdującymi się w kontakcie fizycznym i ich relacji z prawami fizycznymi regulującymi ich ruch - grawitację, pęd, bezwładność. Ciało, aby otworzyć się na te doznania, uczy się uwalniać nadmierne napięcie mięśni i dobrowolnie rezygnuje z wytwarzania ruchu na rzecz doświadczania naturalnego przepływu ruchu. Praktyka obejmuje upadek, pozycje na podłodze oraz do góry nogami, podążanie za fizycznym punktem styczności, wspieranie i nadawanie wagi partnerowi.

Improwizacja kontaktowa jest spontanicznym fizycznym dialogiem, który sięgaja od bezruchu do bardzo energicznej wymiany. Stan uważności rozwija się w niej po to, by móc pracować w stanie fizycznej dezorientacji, zawierzając podstawowym instynktom przetrwania. Jest to zabawa z elementami równowagi. Samokorygująca się gra eliminująca niewłaściwe ruchy a wzmacniająca właściwe, wydobywająca fizyczną i emocjonalną prawdę o wspólnym byciu w ruchu. Dostarcza uczestnikom informacji oraz pozostawia ich skupionych i ożywionych.

—- wczesna definicja według Steva Paxtona i innych, z lat 70tych cytowana za ContactQuaterly, Vol 5.1, jesień 1979.

Improwizacja kontaktowa jest otwartą eksploracją możliwości kinestetycznych ciał poruszających się w kontakcie. Czasami dzika i sportowa, czasemi spokojna i medytacyjna, jest to forma otwarta dla wszystkich ciał i dociekliwych umysłów.

—za Ray Chungiem podczas warsztatów w Londynie w 2009 roku.